نامه ای نوشته بر باد: طلوع خورشيد توي مرداب

نامه ای نوشته بر باد

بسم الله الرحمن الرحیم این وبلاگ منه .... این نوشته ها نگاه منه به فرصت یکتایی که خدا بهم داده amir_ebilover@yahoo.comمن این حروف نوشتم چنان که غیر ندانست.......تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی

خدايا... به علماي ما مسئوليت... به عوام ما علم... و به مومنان ما روشنايي... و به روشنفكران ما ايمان... و به متعصبين ما فهم... و به فهميدگان ما تعصب... و به زنان ما شعور... و به مردان ما شرف... و به پيران ما آگاهي... و به جوانان ما اصالت... و به اساتيد ما عقيده... و به دانشجويان ما نيز عقيده... و به خفتگان ما بيداري... و به بيداران ما اراده... و به مبلغان ما حقيقت... وبه نويسندگان ما تعهد... و به هنرمندان ما درد... و به شاعران ما شعور... و به نوميدان ما اميد... و به ضعيفان ما نيرو... و به محافظه كاران ما گستاخي... و به نشستگان ما قيام... و به راكدان ما تكان... و به مردگان ما حيات... و به كوران ما نگاه... و به خاموشان ما فرياد... و به مسلمانان ما قرآن... و به شيعيان ما علي... و به فرقه هاي ما وحدت... و به حسودان ما شفا... و به خودبينان ما انصاف... و به فحاشان ما ادب... و به مجاهدان ما صبر... و به مردم ما خودآگاهي... و به همه ملت ما همت تصميم واستعداد فداكاري و شايستگي و عزت بخش ... معلم شهيد دكتر علي شريعتي

Friday, July 01, 2005

طلوع خورشيد توي مرداب

اي مردم بتهاي خويش را بشكنيد...از اين لجنزار عفن و روزمرگي پليد و بي درد و پست به در آئيد و پرواز كنيد...اين دل آسمان...اين بام بلند آرزوهاي بزرگ...اين خداي پرشكوه كه جامه آسمان را در بر دارد و اشكهاي ستارگان را بر گونه...و با چشم خويش...خورشيد...شما را هر روز مينگرد...تا از شما يكي از اين مرداب برآيد و به سوي او پركشد
معلم شهيد دكتر علي شريعتي

طلوع كن
طلوع كن
بر اين ستاره مردگي
كه از تو تازه ميشود اين خلوت سرخوردگي
آينه پر ميشود از جواني خاطره ها
تن تو و شرم منو خاموشي پنجره ها
طلوع كن
طلوع كن
پادشاه صدا و ترانه تاريخ ايران ابي

من دارم ميميرم...بيست و سه چهار سال گذشته...اما هر روز كه ميگذره حس ميكنم بيشتر شبيه يك كرم هستم...پوچ و مسخره...تازه بلا نسبت كرم...من تو كل اين سالها اگه جمع كنم فقط به اندازه يكماه زنده بودم...تازه اين خوبه...چون با اين وضعي كه دارم پيش ميرم تو كل زندگي آيندم بعيد ميدونم به اندازه يك روز هم كه شده زندگي كنم...زندگي اين چيزي نيست كه من دارم توش ميلولم ....خدايا...يك جاي كار ميلنگه...يا تو خيلي موجود مسخره اي هستي كه يك همچين كسي مثل من آفريدي كه هدفش از زندگي اين باشه كه من دارم... و مسخره تر از اون اينكه خيليا حسرت الان من رو دارن و فكر ميكنن امير چه آقاست...يا من خيلي نفهمم كه دارم به اين راحتي ميبازم....خدايا...تو رو به هر چي برات مقدسه قسم...الان...فقط براي من...يكبارم كه شده...اون سنتهاي چارت بندي شده لا متغيرت رو بگذار كنار و ببين كه اگه نگيريم ميوفتم...امير

About Me

Name: amir

Location: مشهد, خراسان-ایران, Iran

من اصالتا مشهدیم ولی تو شیراز دنیا اومدم و بزرگ شدم .توي اين وبلاگ از ديدگاهم به زندگي و دنيا و عقايد و نظراتم مينويسم. من همه احساسمو با ابی ساختم و همه فکرمو با شریعتی....همین بسه

نامه ای نوشته بر باد

Friday, July 01, 2005

طلوع خورشيد توي مرداب

About Me

Previous Posts